laugardagur, ágúst 16, 2003  

Strætisvagnar Reykjavíkur ofsækja mig......

Í fyrradag steig ég út úr sexunni á Hverfisgötunni. Kannski ekki ýkja merkilegt, nema þá fyrir þær sakir að ég klemmdist í gættinni og slengdi handleggnum illilega í hurðina þegar var verið að loka henni. Náði að slíta mig í burtu en fékk marblett. Þeir sem til mín þekkja trúa varla því sem þeir lesa hér. Annað strætóslys?

Ég lenti nefnilega í svipuðu atviki þann 16. september sl. þegar ég var á leiðinni heim úr skólanum í leið 140. Þá slapp ég ekki eins vel, því ég lenti í gifsi í 7 vikur og hlaut varanlegan taugaskaða í litlafingri. Þá þurfti ég endanlega að útiloka allar framavonir í þverflautuleik mínum (ég á ennþá erfitt með hraðar hreyfingar) og í morgunsárið verkjar mig oft í úlnliðinn.

Þið veltið því kannski fyrir ykkur hvernig það sé nú eiginlega hægt að handleggsbrotna í strætóhurð. Það er auðveldara en mann grunar. Þegar margir eru í strætó á erilsömu miðvikudagssíðdegi neyðist maður oft til að standa. Þá oftar en ekki alveg í nálægð við útganginn.

Þegar hún opnast er voðinn vís. Þá ertu alveg klemmd (sérstaklega ef þú hélst í stöngina til að byrja með) og sársaukinn gífurlegur. Þá er í raun ekki hægt að gera neitt annað en að bíða eftir að bílstjórinn lokið hurðinni. Því þú vilt EKKI að farþegar fari að fikta í neyðaropnunartakkanum; þá ertu handleggsbrotin á þremur stöðum og finnur ekki fyrir litla fingri.

Ég fékk því vægt sjokk þegar ég endurlifði þetta atvik og mig dreymdi illa um nóttina. En þetta kennir vonandi öllum að standa ekki of nálægt strætóhurðum.

(Þess má geta að hurðir þessar opnuðust inn á við en ekki út. Svo seinheppin er ég ekki.)

|Dagga| 14:09

---

föstudagur, ágúst 15, 2003  

Fyrir neðan ALLAR hellur....!

Mér finnst Össur Skarphéðinsson ferlega púkó.

Meira hef ég ekki um það að segja.

|Dagga| 12:10

---

fimmtudagur, ágúst 14, 2003  

Djöfulsins ANDSKOTANS! Þjófabælið Kópavogur!!

Í fyrrakvöld tók ég upp á því að skilja hjólið mitt eftir í vinnunni yfir nótt þar sem ég nennti ekki að drattast á því heim.

En því var stolið.

Mér finnst nú alveg ömurlegt af fólki að ræna aumum hjólum. Ókei, þetta hjól var kannski ekki aumt þar sem það kostaði um 40.000 kall EN MÉR ER SLÉTT SAMA. Ég var búin að taka ástfóstri við þetta blessaða hjól, og síðan er því bara rænt frá mér. Æ fíl só völnerabúl. Þetta var að sjálfsögðu harðlæst (ég er nú ekki alveg, sko!) og svona er maður nú bláeygður. Ég hélt bara að það væru ekki þjófar í Kópavogi, bara í Hafnarfirði, Breiðholti, Grafarvogi, Fossvogi og Vesturbænum.

Þar skjátlaðist mér illilega. En ég ÆTLA að ná þessum krakkhausum. Varið ykkur bara á mér, helvítis glæpamenn og barnamorðingjar!

|Dagga| 10:49

---

miðvikudagur, ágúst 13, 2003  

Ég var ferlega vitlaus þegar ég var lítil.

Til dæmis hélt ég að Ole Lund Kirkegaard og Søren Kierkegaard væru einn og sami maðurinn. Þegar ég var 12 ára las ég Veröld Soffíu og skildi hvorki upp og niður í tilvísunum í verk Kierkegaard. Ottó Nashyrningur og trúarleg tilvistarspeki? Ég átti frekar erfitt með að tengja.

Eins og ákveðnum bloggara útí bæ, fannst mér óendanlega svalt að ganga með gleraugu. Ég tjáði móður minni að ég væri algerlega blind og þyrfti að m.a.s. að píra augun til að lesa sjónvarpstexta. Og ég fékk gleraugu. Sjónin versnaði á ógnarhraða og áður en ég vissi af gat ég ekki farið út úr húsi án þeirra. Ég bölva nærsýni á hverjum degi, en ég veit samt ekki hvort ég myndi vilja vera án hennar. Eins og allir vita eru jú gleraugu virðingartákn dauðans og fólk dregur umsvifalaust þá ályktun að þú sért ferlega klár. Allavega geri ég það.

En ég geng með linsur.

|Dagga| 18:42

---

þriðjudagur, ágúst 12, 2003  

Sjiiiiiiiittttt.... greinardagur!!

Ég verð að hætta að skrifa greinarnar um hánótt. Það er farið að birta og ég í tjúllinu.

Ég er farin að sakna heimalærdóms og tvöfaldra tíma. Mig langar í skólann minn!!

HÉRNA getið þið annars lesið greinina....

|Dagga| 04:57

---