daria * blogg hégómans
|
laugardagur, júní 05, 2004 Áreiðanlegar heimildir Áðan ákvað ég að skella mér í Smáralindina. Tilgangur búðarferðarinnar var að kaupa eitthvað bitastætt skart, en stórfelldur skortur er á slíku um mundir þessar. Ekki skemmdi fyrir að ég átti fyrir 5000 króna úttektarnótu úr verslunarmiðstöðinni, en ég hafði ætlað mér að eyða henni í tónlist af einhverju tagi. Þegar ég átti leið hjá rúllustigunum á fyrstu hæð, sá ég ónafngreindan óvin minn nálgast á ógnarhraða. Þá flúði ég inn í Eymundsson, enda nennti ég ekki þykjast ekki þekkja hann. Þá blasti við mér galopið Séð og Heyrt, og ég einfaldlega stóðst ekki mátið og fór að skoða. Eftir að hafa lesið um Nylon og Ungfrú Ísland rakst ég á alveg hryllilega skemmtilega „frétt“. Og hún fjallaði um Kalla Bjarna. Kemur í ljós að þegar umræddur Karl átti leið um verslunarmiðstöð Breiðhyltinga, Seljakjör eða hvað það nú heitir, var hann spottaður af einhverjum gaddabeltaprýddum unglingum. Þau báðu um eiginhandaráritanir og kölluðu á átrúnaðargoð sitt af svo miklum mætti að Karl brást illa við og gaf þeim fokkmerki. Þótti mér þetta allfyndið, en skellti nær uppúr þegar ég las sjálfa greinina. Forsprakki unglinganna, Glóey Tara (13) (-er það ekki hundanafn?-) sagði Séðu og Heyrðu sögu sína: „Kalli var alveg ýkt leiðinlegur og fúll þarna, en ég passa stundum fyrir frænku hans sem býr sko í Breiðholtinu og þá er hann alveg geðveikt skemmtilegur“. Hún sagði einnig að þegar félagar hennar höfðu spurt Karl Bjarna hvort hann hefðu löngun til að berja þá, hafði hann svarað „Kannski“. Öll sögðust ungmennin hafa kosið hann í Idolinu og fannst símainneignum sínum gróflega sóað í annan eins hundingja. Eins og góðum blaðamanni sæmir, sló fréttamaður Séðs og Heyrs á þráðinn til Karls og þótti honum sagan fráleit. Sagði hann að krakkarnir höfðu verið með „klámkjaft og munnsöfnuð sem voru ekki konu hans né börnum bjóðandi“. En nú hafa ungmennin sjálf hringt í Séð og Heyrt, og hvað hafa þau upp úr því? Glóey Tara fékk rausnarlega portrettmynd af sér, með bros á vör. Síðhærð, svartmáluð, gaddavírs- og Metaliccabols-skreytt ungmennin pósuðu fyrir framan ljósmyndara S&H, hýr á brá, með hnefa steytta í loftið. Nett flipp á kostnað fjölskyldumanns/stórstirnis úr Grindavík. Aðeins á Íslandi. |Dagga| 19:34 Le Show Jæja, þetta fór ágætlega af stað. Nokkuð var um hljóðtruflanir en það reddaðist að lokum. Ég er sátt, en alltaf getur maður á sig blómum bætt. Einhver niðurbrjótandi en styrkjandi gagnrýni? |Dagga| 18:38 fimmtudagur, júní 03, 2004 Babúmm, Babúmm... Mér skilst að það sé alveg æsispennandi sjónvarpsþáttur klukkan tíu í kvöld á Skjá Einum. Mjög sætir strákar. Æji, plís, viljiði horfa? Ég get lofað ykkur vandræðagangi, stami og fullt af frostpinnum! Þetta verður rosa stuð. Ég ætla að fara að poppa. |Dagga| 15:37 miðvikudagur, júní 02, 2004 Flekkir Leikþáttur í þremur hlutum - 1. hluti Leikendur: Eldri systir: Dagbjört Hákonardóttir Yngri systir: Steinunn Hákonardóttir Við erum stödd í blokkaríbúð í Kópavogi, þar sem Steinunn er ein heima á góðri morgunstund. Hún situr hljóð í sjónvarpssófanum og gæðir sér á morgunverði. Dagbjört kemur í offorsi inn um dyrnar og fer úr peysunni. Dagbjört: Sést þetta? Steinunn: Hvað? Dagbjört: Hálsinn á mér. Steinunn: Já, ég sé hálsinn á þér. Dagbjört: Ég er að tala um helvítis flekkina! Steinunn: Öhm.. já, þú ert með sogblett. Dagbjört: HA!? NEI ÞETTA ER ENGINN SOGBLETTUR, ÉG VAR AÐ SETJA Á MIG BRÚNKUKREM! Steinunn: Var það kannski rautt brúnkukrem? Dagbjört: ÞETTA ER OFNÆMI. Steinunn: Mmm. Dagbjört: Nei í alvöru, sérðu ekki þessa flekki? Steinunn: Jú, smá. Dagbjört: Á ég að fara í rúllukragabol aftur í vinnuna? Steinunn: Ekkert frekar. Dagbjört: Ókei. Dagbjört fer í vinnuna, en veit ekki að hún er með brúna klessu á hnakkanum. Það er ekkert grín að setja á sig brúnkukrem, skal ég segja ykkur. |Dagga| 14:35 mánudagur, maí 31, 2004 Fjórir kátir þrestir sátu saman á kvist ... Móðir mín hélt til útlanda í morgun. Mun hún dveljast í danaveldi alla næstu viku og um að gera, finnst mér, að halda matarboð ef ég nenni. Þess má til gamans geta að ég var einmitt í svipuðum pælingum fyrir nákvæmlega ári þegar móðir og systir fóru saman til Frakklands í hálfan mánuð. Litla skrípið er samt heima, en hana má auðveldlega flæma á brott með grænmetislykt. Ó vei, ég get varla hamið gleði mína. Í heila viku er mér óhætt að skilja eftir óhrein undirföt á víðavangi, og ef ég vil hafa mjólkurpoll á gólfinu, þá bara skil ég eftir mjólkurpoll á gólfinu. HA! Ef systir mín vogar sér að ganga illa um þá er mér að mæta. |Dagga| 16:05 |