föstudagur, júlí 09, 2004  

Hárið

Í gærkveldi hlotnaðist mér sá heiður að fá boðsmiða á seinni forsýningu á Hárinu í Austurbæ. Ég fékk tvo miða og bauð karlinum með enda sniðgekk ég hann þegar kom að vali á ferðafélaga á Feim. Hvort hann hafi verið yfir sig ánægður með boðið á enn eftir að koma í ljós.

Allavega. Við mættum helst til of seint í sýningarsal enda var troðfullur salur og ónúmeruð sæti. Erlingur, maðurinn sem þykist kunna manna best að velja góð sæti í bíósölum, fann alveg „dásamlegan“ stað á fremsta bekk til hliðar. Afsökun hans byggðist á einhverju röfli um að þetta væri eini staðurinn þar sem sex manns gátu setið saman, enda vorum við sex. Fussumsvei, ég settist niður og fór í fýlu, en Hjalti reyndi eitthvað að hugreysta mig með því að segja mér brandarann: „Ég vona að það verði ekki svona audience-participation, þá værum við í vondum málum“. Ég kættist við þessa góðu skrýtlu enda gerist bara eitthvað svoleiðis í standöppi.

En hver veit. Sýningin hefst og leikarar stíga á svið. Björn Thors, Ilmur Kristjáns, Unnur Ösp, Hilmir Snær og Guðjón Davíð Karlsson (a.k.a. Gói as in „Jói og Gói“) eru í aðalhlutverkum og kynna sig fyrir áhorfendum í hlutverkum sínum eftir fyrsta söngatriði. Einhverskonar kynning á að eiga sér stað á hippakrökkunum, því til þess að koma ofsafengnum karakterum sínum á framfæri ákváðu þau að velja sér fórnarlamb meðal áhorfenda á fremsta bekk.

Þið megið giska þrisvar á hver hinn ólánsami áhorfandi var.

Þau spurðu mig að nafni og það fyrsta sem ég gat gubbað út úr mér var „fokk..“ en tókst síðan að kynna mig vesællega og þegar þau báðu mig um klink lét ég Hjalta sjá um það, enda er hann karlmaðurinn og ber ábyrgð á slíku. Hefði samt að láta Erling gjalda fyrir þann óleik sem hann olli mér.

En síðan varð þetta bara svolítið hressilegt því var ég ekki sloppin fyrr en eftir hlé, enda héldu þau áfram að vísa til mín á hinum ýmsu stöðum. Áhorfendur skemmtu sér allavega mjög vel...

Í hnotskurn: Hárið var í alla staði ágæt sýning sem skartaði góðum dönsum og söngur var til fyrirmyndar, þótt sagan sem slík sé heldur litlaus. En annars mæli ég með því að viðkvæmar sálir fái sér sæti aftarlega.

|Dagga| 12:33

---

þriðjudagur, júlí 06, 2004  

Förum saman í ærlegt sumarfrí...

Jæja þá, ég skal aldrei vitna aftur í Stuðmenn á þessu bloggi.


Ég var að enda við að greiða himinháa kröfu frá Háskóla Íslands - 32.500 þeinkjúverí. Svo var ég látin borga 250 krónur aukalega, eða það kemur allavega fram á heimabankanum. Hnuss. En mikið óskaplega er ég fegin að vera loksins komin inn. Lögberg - hér kem ég.

Hinsvegar er ég að sálast úr tilhlökkun vegna fyrirhugaðra sumarplana. Þann 16. júlí munum við HSÆ stíga upp í flugvél til DK og þaðan beint til Prag - í lest. Snúum síðan aftur til Köben 6 dögum síðar og komum heim 27. júlí.

Fyrir mér er þetta eitt kærkomnasta frí allra tíma því síðustu vikur hafa vægast sagt verið strembnar. Síðan hef ég ekki farið í frí til útlanda síðan Mallorca 2000, og ekki var það nú mikil hvíld. Síðan þá hafa allar mínar utanlandsferðir snúist um Skólahljómsveit Kópavogs, Hamrahlíðarkórinn eða Sameinuðu Þjóðirnar. Og nú skal ég að taka mér almennilegt, verðskuldað sumarfrí.

Byrja að spara spara...

|Dagga| 09:46

---