fimmtudagur, júní 19, 2003  

Sigurður Kári í fréttunum í gær:

,,Að sjálfsögðu stafar okkur hætta af utanaðkomandi þjóðum, eins og ríkjum í Asíu og Mið-Austurlöndunum...."

...já sprengjum þetta helvíti!

|Dagga| 23:06

---

 

Ókei þetta á að vera komið núna.. eipið að vild!!

|Dagga| 16:15

---

 

HJÁáálb! Hver kann að láta inn fallegt kommentakerfi? Haloscan er DRASL á drasl ofan! My dog.. verð á MSN í dag.. ríkuleg laun í boði! :D

|Dagga| 01:54

---

 

JÆæææææjjja..

Nú er nýja síðan mín loksins komin í gagnið, og eins og sjá má er búið að endurskoða uppröðun tengla allverulega. Efstir eru þeir sem eru mér náir, skrifa skemmtileg blogg, eða það sem bezt er, færa síðunni margar heimsóknir. Þetta er svona í líkingu við "Hall of Fame" Ragnheiðar Sturlu, en sá listi er engan veginn tæmandi hjá mér.

En nú er ég voða ánægð með nýju síðuna og vonast til að geta orðið iðnari í skrifum mínum. Tel það ekki líklegt í ljósi frekari sveitaferða með ofvirkum ferðafélögum. Og ættarmót! Ég veit ekki hvar þetta ætlar að enda!

En síðan er engan veginn tilbúin, alls ekki. Ég á eftir að lita smá í viðbót og geri ráð fyrir að tenglum eigi eftir að fjölga enn meira á næstu dögum! úJE! vEI!

Endilega segið hvað ykkur finnst!

og.. GLEÐILEGAN BRÍETARDAG! .. ef þú ert ekki bleik.. farðu þá bara í sleik! :P

|Dagga| 00:49

---

þriðjudagur, júní 17, 2003  

Hæ hó jibbí jei.. 17. júní. Æði.

Ætlaði bara að henda inn einni línu fyrst ég var sest við tölvuna á annað borð. Nýja síðan er alveg að verða tilbúin en ég kem ekki inn kommentakerfinu. Það ætti að lagast á næstu dögum, þannig að hún er væntanleg í dag eða á morgun.. promise!

Er núna að fara að kíkja á blautan bæinn með Brasilíufaranum Sigríði sem var btw að koma heim um daginn. Það er mikil gleði og vonast ég til að upplifa smá busastemningu með borði númer tvö frá klukku í bráð. Eitthvað sem maður hefur ekki gert mjööööög lengi.

Fyndið hvað margt hefur breyst samt á einu ári.. allavega hjá mér! Það er erfitt að útskýra það, en ég hef öðlast alveg nýtt perspektíf á hlutina... Æj þið sem þekkið mig, þið vitið hvað ég er að tala um. Eða ekki, .. æ ég er að bulla. Segjum bara að ég sé ánægðari með stöðu mína og sjálfa mig sem manneskju í dag en fyrir ári síðan. Og er það ekki bara ágætis akkomplisjment? Éldþanú.

|Dagga| 23:39

---

mánudagur, júní 16, 2003  

Ósiður #23: Blogg klukkan hálf-þrjú að nóttu

Núna hugsa ég í HTML. Að gera við síðuna sína er ekkert grín. A.m.k. þegar maður hefur takmarkaða kunnáttu á "a href tvípúnktur" sjitti. En útkoman verður vonandi þolanleg.

Ég dró ofurkommann og súpervinkonuna Önnu Pálu með mér í krataútilegu á laugardaginn. Hún er nú samt í VG en maður neitar aldrei kratadjammi - þau eru jú öll óviðjafnanleg. Ferðinni var heitið í Húsafell og tjaldað útí rassgti ásamt slatta af ofurhressum ungliðum. Veðrið var frekar fínt og bauð upp á sólbað á vindsæng með bjór í annarri og M&M í hinni. Þegar líða tók á kvöldið fórum við á sjúklega skemmtilegan varðeldarsamsöng, þar sem hin sorglega dúndurhljómsveit Guðmundur Haukur lék fyrir dansi. Þar vorum við með ólæti og óspektir innan um lítil börn og fjölskyldufólkið. En hljómsveitin (gamall kall með Java-hljómborð og míkrófón) lék þvílíka slagara að okkur var ekki til setunnar boðið. Margir komust í rugl um þetta leytið og Sverrir Joð laginn við að handleika myndavélina, eins og glöggt má sjá á myndunum. Hinsvegar þótti þessi mynd einkar-skemmtileg. Ég læt ykkur dæma um það.

Síðan lá leiðin aftur á tjaldstæðið, hófum fjöldasöng og venjulega útilegu-rútínan tekin. M.a. átti sér stað ágæt vangadanskeppni þar sem Bryndís og Sverrir Joð voru dómarar kvöldsins. Þau höfðu haft af mér titilinn síðast með lágkúrulegu svindli. Því var mér mikið í mun að hljóta titilinn Vangadansdrottning UJ (ekki nema von). En ég valdi mér greinilega ekki nógu liðugan dansfélaga því ég var misst í jörðina í miðri dýfu. Með frekar-óskemmtilegum afleiðingum. Öðrum þótti þetta samt fyndið, skiljanlega. Ég man ekki nákvæmlega hvernig ég lenti, en sjónarvottar telja mig hafa lent beint á andliti svo að hálsinn sveigðist töluvert aftur. Afleiðingar voru þær að ég gat ekki hreyft hálsinn eðlilega og fékk líka minni-háttar heilahristing. Og þá var hringt á helvítis sjúkrabíl, mér til mikillar mæðu. Þar stóð Anna Pála sig sem hetja og reyndi að halda mér vakandi í bílnum. Sem gekk ekki, því sjúkrabílarúm eru ferlega þægileg. Á neyðarvakt Borgarness var slæm tognun greind í hálsi og ég látin á Voldaren Rapid. Fengum aftur far með Borgarnesslöggunni í Húsafellið og svei mér ef þeir komust ekki upp í 160 km/klst hraða. Magnað alveg. En ég vann allavega keppnina. Æðislegt.

En nú sit ég hér heima og reyni að jafna mig. Bryð Voldaren eins og ópal. Mín miskunnarlausa móðir skipar mér að ryksuga sameignina og trúði fyrst ekki sögunni. Þurfti að framvísa komukvittuninni og verkjatöflunum til að sanna mál mitt. Móðir mín hefur samúð á við leikfimikennara. Ég ryksuga sko ekki neitt fyrr en ég fæ sjúkranudd! Huh.. þessar hjúkkumömmur! Þær eru ekki ávísun upp á meiri alúð eftir ófarir, þvert á móti þykir þeim lítið koma til annarra hamfara en meðvitundarleysis eða hauskúpubrota. En það eru alltaf til góðir plástrar heima, þannig að ég kvarta sosum ekki. Þarf allavega ekki að fara í leikfimi.

Músík: The Flaming Lips - Race for the prize.
Badly-Drawn Boy: Once around the block

Eiginmannaóskalistinn fer síðan alveg að koma ... örvæntið eigi!

|Dagga| 03:06

---