|
daria * blogg hégómans
|
|
mánudagur, júní 14, 2004 VILTU TALA AÐEINS HÆGAR, HELVÍTIÐ ÞITT!! Ég var að enda við að spjalla við Auði Haralds í síma. Samtalið entist ekki lengi því henni fannst ég tala helst til of hratt. Samtalið hófst á afar vingjarnlegri og skýrmæltri kveðju minni, en henni fylgdi mjög ógnarlegt öskur af hennar hálfu þar sem kenndi ýmissa grasa. Hún róaðist nú og varð næstum kammó en mér er ekki rótt. Ég baðst afsökunar, en iss, nú hugsa ég mig aftur um áður en ég endurles Elísasarbækurnar og ég er bara ánægð með að hafa ekki klárað Hvunndagshetjuna! Ótrúlega er samt fúlt vera kjáni í augum átrúnaðargoðs síns. |Dagga| 12:51 |