föstudagur, ágúst 11, 2006  

Kæru lesendur


Það hlaut að koma að því. Það sér fyrir annan enda á skrifum hér á Daríunni.


Og já, this time it´s real. Blogspot hefur reynst mér vel alla tíð og skrif mín á hér verða geymd hér á Daríunni fyrir allra augum. (Sérstaklega í ljósi þess að undirrituð fattaði ekki alls fyrir löngu upp á því að hægt væri að eyða óþægilegustu færslunum).

Það fer alls ekki á milli mála að gullaldarskeið Daríunnar er liðið undir lok og því er tími á breytingar.





EN!

... það heyrist á götum borgarinnar að dagga.blog.is sé aftur á móti upprennandi stórveldi í bloggheimum.




Þangað til næst...

Bless, og takk fyrir mig.

(gagga gó!)

|Dagga| 12:13

---

fimmtudagur, ágúst 03, 2006  

Olíuborið


Er einhver kvenmaður hérna inni sem ætlar að láta sjá sig á listdanssýningu Chippendales-flokksins?




Ef svo er, þá þurfa þær hinar sömu að fara í reality-tjékk. Ég efni til mótmælastöðu fyrir framan Broadway. Hver er með?

|Dagga| 11:19

---

miðvikudagur, júlí 26, 2006  

Fegurðardrottningarvæðingin

Finnst engum fegurðardrottningardýrkun Íslendinga ógnvænleg nema mér? Alltént virðist vera orðið erfitt fyrir kellingar að vinna við sjónmiðla nema þær séu a) Heimdellingar b)Fegurðardrottningar c)bæði (sjaldgæft og eftirsóknarvert).

Á Norðurlöndunum er aftur á móti alls ekki á allra vitorði hver er fegurðardís landsins hverju sinni. Og það er ekki Prime Time TV.. það er sjoppusjónvarp.

Á Íslandi eru þær hylltar sem hálfgyðjur. Og allir þeir sem gagnrýna eru feitir abbó femínistar.

Ókei. ég skal hætta að vera vond við mér fegurri kynsystur. Ef ég held áfram gæti ég sært. Eða þá gefið mig út fyrir að vera abbó (sem er náttúrulega skelfilegra).

En ég segi: Fegurðardísir í fjölmiðlabindindi!

|Dagga| 15:39

---

föstudagur, júlí 21, 2006  

Að leita langt yfir skammt?

Í alvöru.. hvað dregur fólk í Nauthólsvík? Sól og sumars á íslenska vísu er hvergi betur notið en við sundlaugarbakka.

Sandur .. allstaðar ... á heilögum stöðum og ískaldur sjór. Börnum sem er kalt ... ég skil varla mótífið í fólki sem kýs að sóla sig fjarri sólbekkjum, heitum pottum og barnalaugum. Ég er sundlaugardama, erlendis sem heima, og þrái jafnvel ekkert heitar í dag en að vera á Mallorca (nánar tiltekið á Palma Nova Apartotel) með góða bók í hönd undir sólhlíf við sundlaugarbakka. Súkkulaðiís í annarri og 45 sólarvörn í hinni. Ah.

En bölvum ekki Gula ógeðinu sem hefur látið sjá sig á Fróni. Stefni á að eiga mér hyggeligt stefnumót út í garði með Þorgeiri Örlygs um helgina.

-------


Ég er að massa þennan lærdóm. Útiloka kannski ekki eitt djamm fyrir 11. ágúst þegar próflestrarfrí byrjar formlega.

Bekkjarsystkini mín sem náðu í vor og lesa þetta - vinsamlegast bælið lánsemistilfinningar! Takk.

|Dagga| 13:46

---

miðvikudagur, júlí 19, 2006  

Öðruvísi afmæli


Á víst einhverskonar þriggja ára anniversary í dag. Það verður að teljast slatti.

Samband okkar Hjalta er þ.a.l. komið á fjórða ár. Vá.



Auk þess hef ég ákveðið að segja aldrei framar sjitt.

|Dagga| 16:41

---

þriðjudagur, júlí 18, 2006  

Hjólin á strætó segja bless bless bless


Strætósvalt!


Annars gef ég ekki mikið fyrir meintan taprekstur Strætó Bs. Ef almenningssamgangnakerfi á að virka vel (án þess að það kosti hálfan handlegg inn í tryllitækið) þá vita menn vel að a) einkarekstur er ekki svarið og b) sveitarfélög og rekstraraðilar verða að greiða með þjónustunni.

Núna kostar höfuðborgarstrætó u.þ.b. 360 milljónir á ári. Mér finnst það réttlætanlegur kostnaður. Það er þó alveg ljóst að laun vagnstjóra verða að hækka, og þá mætti jafnvel sjá einhverja hærri árstölu án þess að ég félli í yfirlið.

Berjumst fyrir tilvist strætó! Endurheimtum 10 mínútna hraðleiðir! Koma svo!!

(og allir halda kjafti)

|Dagga| 16:54

---

laugardagur, júlí 15, 2006  

Veðréttur

Kaffi.

|Dagga| 16:45

---

föstudagur, júlí 14, 2006  

Fjórtán núll sjö

Stormur, rok og rigning. Og að sjálfsögðu ég á afmæli.

Aö fagna afmælisdegi er ótrúlega fáránlegt fyrirbæri. Það að halda upp á fæðingardag sinn er gríðarlega sjálfhverft og asnalegt en samt svo sjálfsagt. Ég er sérlega mikið afmælisbarn í mér og vil gjarna gera sem mest og best úr deginum. Móðir mín elur það upp í mér og heimtar að baka köku ár hvert og bjóða heim í veislu.

...Sem sökum árstíðar reynist gjarna torvelt. Mannlaus barnaafmæli eru mér minnisstæð en alltaf var þó gaman. Og óskaplega sjaldan gott veður. En, maður hefur þó alltaf getað gert eitthvað smá. Í kvöld ætla ég t.d. úd at spís með makanum og síðan skralla svoldið smá smá. Þó ég eigi að vera að læra á morgun.

Æji... what to do what to do. Ætti ég að djamma?

En já.... þakka allar hamingjuóskir og tek við fleirum fram eftir degi. Elska ykkur öll!

|Dagga| 09:29

---

fimmtudagur, júlí 13, 2006  

Í ALVÖRU TALAÐ


Það er hægt að eyða sumarkvöldum (þó þau séu smá grá) í að horfa á eitthvað annað en skjá einn. Eða Greys anatomy.

.....t.d. Yes Minister eða Alan Partridge.


En samt... sjónvarpsleysi er dyggð dyggð dyggð.

|Dagga| 16:47

---

miðvikudagur, júlí 12, 2006  

Kollumaðurinn strikes again

Jæja

Villi Vill bara búinn að senda póst á alla bæjarbúa og sjanghæa þá í massahreinsun þann 22. júlí. Nú á víst að taka hressilega til í bænum og gera það sem unglingavinnunni ætti að vera borgað fyrir að gera.

En ég á ekki riffil þannig að ég get ekki tekið þátt. Sorrí.

|Dagga| 10:04

---

þriðjudagur, júlí 11, 2006  

Kisubörnin kátu

Ég var fótgangandi á heimleið eftir langan og strangan vinnudag í gær, þegar ég rakst á feitan bröndóttan fress sem lá í mestu makindum og naut útsýnisins í Elliðaárdalnum. Eins og mér er einni lagið fór ég nú að klappa kauða og kom í ljós að þarna var heljarinnar kelirófa á ferð. Ætlaði síðan að halda heim á leið en kisi vildi ekki sjá það, elti mig á röndum langleiðina niður á Sogaveg.

Þá hætti mér að standa á sama og fór að skoða hálsólina. Umræddur aðili gegnir undir nafninu Mosi og býr í Álakvísl. Álakvísl? Það er langt langt í burtu.. nánar tiltekið í Árbænum, og m.a.s. fyrir stæðilegan fress er það langt að fara. Ég átti erfitt með að skilja greyið eftir aleitt. Ákvað því að freista gæfunnar og hringja í eigandann sem var með GSM númer sitt á ólinni.

Og ég hringi. Unglingsstúlka svarar. Ég segist vera með köttinn og spyr hvort hann eigi að vera svona langt í burtu frá heimili sínu.

Eigandi: Hvar er hann?
Dagga: Alveg niður á Sogavegi, er það ekki fullangt í burtu frá Álakvísl?
E: Ha, hvar er það?
D: Eh.. hjá Sprengisandi og Elliðaárdalnum. Er kötturinn sumsé ekki týndur eða?
E: Ha, jú, í viku.
D: VIKU???
E: Eh, heyrðu ég er að vinna, má ég hringja eftir smá? Bæ.

Mér blöskraði. Ekki aðeins var kisugreyið búið að vera fjarri heimili sínu í heila viku, heldur var eigandinn einn af þessum kærulausu. Alveg sama þótt ástkært gæludýr sé horfið og kætist ekki tilfinnanlega þegar finnandi hringir með þessar gleðifregnir. Mætti halda að ég væri frekar nýbúin að finna debetkortið hennar.

Síðan tóku við einhverjar mínútur þar sem ég var að reyna að hafa ofan af kisa og fá hann til að halda sig nálægt mér. Það var auðvelt því hann vildi borða kjúklinginn sem ég hafði keypt skömmu áður (fékk þó ekkert) en þið getið ímyndað ykkur hversu svangur veslingurinn var.

Loks hringdi eldri kona sem var aðeins meira caring, en hún var álíka snjöll og barnabarnið í landafræðinni, þar sem hún hafði ekki hugmynd um hvar Sogavegur var, og við kisi höfðum ferðast eitthvað aftur að Mjóddinni þannig við mæltum okkur mót þar. Og þá hófst puðið.

Mosi litli hafði hingað til fundist ég skemmtilegur leikfélagi en annað tók við þegar ég ætlaði að ferðast með hann í Mjóddina. ÓÓÓónei! Kvikindið slapp tvisvar frá mér og hljóp út í buskann með mig hlaupandi á eftir sér, en eftir um hálftíma streð og tilheyrandi klórum, bitum og spangólum af hálfu kisa (sem heyrast ekki í kattardýrum nema verið sé að baða þau) komst Mosi litli í hendur ömmu.

Og ég labbaði heim. Aftur. Öll út í kattahárum og markeruð af kattaklóri.

Amma hringdi síðan seinna um kvöldið og þakkaði mér fyrir björgina. Kom þá í ljós að þetta var svo sannarlega ekki í fyrsta sinn sem Mosi skoðar heiminn til lengri tíma og sennilega ekki í það síðasta, enda væru eigendur að reyna að halda kisa inni en sökum villidýrseðlis var það torvelt og svæfing væri hugsanlega á dagskrá. Viðbrögð stúlkunnar urðu mér skyndilega ekki jafn óskiljanleg. En. Það er samt gaman að hafa bjargað kisu.

---
Mín kisa var sló í gegn á laugardagskvöldið og veiddi sér fugl til að gefa húsbóndum, þeim til ómældrar ánægju. Eða hitt þó. Þetta þýðir að Silvía litla hefur verið að veiða fugla og mýs okkur óafvitandi í fleiri mánuði. Foj og poj! Sú stutta stendur frammi fyrir því að fá framvegis ekki að fara út á kvöldin, og út fer hún ekki án bjöllu.


Kettir. Og svo er maður að halda því fram að þetta séu gæludýr?

|Dagga| 10:03

---

fimmtudagur, júlí 06, 2006  

Buxnaskrímsli

Ég var ekki farin að taka eftir því fyrr en um tíu-hálfellefuleytið í morgun að það var eitthvað skrýtið í buxnaskálmunum (nei pervertarnir ykkar, ekki svo gott). Allavega var nokkuð undarlegt sitja á hækjum sér við leit að ónefndum hlut inni í hvelfingu. Eitthvað var þarna.

Þetta gat verið:
a) Tilkomumikið loðdýr sem hafði náð bólfestu á innanverðu læri
b) Sokkabuxurnar síðan í gær.

Í á annan tíma hafði ég unnið mitt starf með aukasokkabuxur innanklæða án þess að verða þess vör.


Ég er hætt að koma sjálfri mér á óvart!

|Dagga| 13:05

---

þriðjudagur, júlí 04, 2006  

Sumir dagar


Eru vondir. Eins og dagurinn í dag sem einkenndist af vinnuverkjum í minni ó-svo slösuðu hendi sem ætlar að hrjá mig til eilífðarnóns, þökk sé athyglisgáfu minni og Strætó B.S. Og svo varð ég bílveik í eigins bíl í morgun! Almennur lufsuleiki allsráðandi og ljótan ekkert á heimferð.


Þá á maður að minna sig á að lífið er þess virði að lifa því (seiseijá) og líkt og Faster Fifi kenndi bróður og bróðursyni - ef eitthvað er ekki alveg nógu skemmtilegt í dag, hlýtur eitthvað hressilegt að vera á næsta leiti!




Og e.t.v. hressist Viktor á næstunni. Vonandi. Ætla að skella mér í sund!

|Dagga| 17:51

---

fimmtudagur, júní 29, 2006  

Dægurlestur


Það er eins og ég sé að verða vitlausari og smáborgaralegri með hverjum deginum, þá sérstaklega nú yfir síðasta mánuðinn. Ég kenni vinnunni um.

Samstarfsfólk er nú ekki afbrigðilega heimskt, allavega ekki svo. Orsakavaldurinn er án efa lesefnið sem er í kaffistofunni. Hér eru engin dagblöð keypt, svo lesefni matartímans samanstendur yfirleitt af einhverju sem starfsmenn koma sjálfir með. Og já - einstaka sinnum birtist Blaðið samdægurs. En í alvöru talað - sá snepill gerir þig bara vitlausari ef eitthvað er. Takmörk eru fyrir því að lesa um að vísindamenn hafi komist að þeirri niðurstöðu að gúrkur séu krabbameinsvaldandi eða úttekt á því hvað fólk notar í staðinn fyrir tannstöngla þegar það er með eitthvða í tönnunum!

Og ég verð að hafa eitthvað að lesa á meðan ég borða. Það gengur ekki vel að hafa bækur sér til lesturs í vinnukaffitímum.. fólk fer bara að spyrja um hvað maður sé eiginlega að lesa o.s.frv. og þegar maður er rétt að komast á skrið er maturinn búinn.

Svo ég les gömul Blöð og Séð/Heyrt síðan í maí, að ógleymdum Myndböndum mánaðarins síðan í apríl. Það hef ég gert í rúman mánuð núna og er orðin svona nett vitlaus.

Því keypti ég mér The Economist í gær og les það yfir ristuðu brauði með marmelaði. Það ætti að endast mér í u.þ.b. viku og þá er um að gera að kaupa næsta blað.

Og svo hefur enginn áhuga á að lesa þetta hérna þannig ég hef gengið að því daglega á meðan hinir blaða í Myndböndum mánaðarins og rífast um vikugamalt Hér&Nú.

Útlenskt lesefni; alveg málið ef þú vilt eiga eitthvað í friði.

|Dagga| 13:25

---

mánudagur, júní 26, 2006  

Grasekkja skrifar

Undirrituð sofnaði einsömul í Akurgerðinu í nótt, enda bóndi hennar á erlendri grundu um þessar mundir. Tilgangur þeirrar utanlandsferðar er göfugur; hann sá Depeche Mode í Hyde Park í gærkveldi og síðan verður Bob Dylan barinn augum á tvennum tónleikum, í Cardiff og í Bournemouth.

Það er þó ekki laust við að einmanaleikinn láti á sér kræla, en þetta er aðeins forsmekkurinn af því sem koma skal. Næsta ár verður erfitt.


----

Maður hefur ekki verið alveg nógu duglegur við að kíkja út á land í sumar, og fer hver að verða síðastur til þess. Mínu sumri lýkur töluvert fyrr en ykkar hinna, enda fer ég bráðum að lesa undir ágústpróf - doggamit!

En ég kvíði engu/bara smá - og í tilefni þessarar próftarnar ætla ég að leyfa mér langferð á Siglufjörð, nánar tiltekið á Þjóðlagahátíð 2006.


Þar má búast við að sjá þennan hressa mann

----

Annars bráðvantar mig betri eignarréttarglósur. Ást og væntumþykja er minn gjaldmiðill!

|Dagga| 13:15

---

mánudagur, júní 19, 2006  

Að vera góður við mömmu sína

Aðfararnótt sunnudags fór í að vaka næturlangt með það fyrir augum að skutla mömmu í flugrútu árla morguns þar sem sú gamla ætlar að hjóla frá Þýskalandi til Balkanskaga í 10 daga skemmtireisu. Eitthvað leist mér illa á að kellingin skyldi einungis hafa meðferðis geislaspilara og 4 diska - Best of Cat Stevens, Simon&Garfunkel Live, Dark side of the moon og Best of Sting&The Police. Best-of-mömmutónlist dauðans. Vantaði bara Enyu til að kóróna herlegheitin.

Í ljósi þess fannst mér það vera helber skylda mín að lána henni 20GB Ipodinn minn. Ég myndi skella þessum aumingjadiskum í Magnús Ipod sem myndi veita mömmu gömlu stórgott úrval í eftirmiðdaginn á fyrsta hjóladegi þegar hún fengi ógeð á umræddum diskum.

Og u.þ.b. hálftíma í brottför hefst ég handa við importun. Eitthvað gengur hún illa þannig að henni er lokið í bílnum við BSÍ þar sem flugrúta bíður. Og þar var það ljóst. IBM tölvan hennar mömmu eyddu ÖLLU út af Magnúsi en aðeins mömmudiskarnir komust inn.


AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAARG!


En mamma var mjög sátt við þessi 50 lög sem komust inn og gaf lítið fyrir áhyggjur mínar um ógeð á lögunum. Ég var ekki sátt, eins og gefur að skilja. Hafði hugsað mér að móðir mín kæmi heim, stórfróð um The Shins, Benna Hemm Hemm, Belle&S, Dylan, George Brassens og hvaðeina. En nei.

Þar sem ég var stödd á BSÍ langaði mig einna mest til að bruna í Akurgerðið, ná í Snæfríði, fylla Magnús aftur af stöffi og hendast í Keflavík þar sem ég næði að klára pakkann áður en final call færi í loftið. Þarna var klukkan 5 að morgni og ég að deyja úr syfju.

Eina sem stoppaði mig var bensínníska. Í dag sé ég eftir því að hafa ekki gert það. Mamma hefði allavega getað keypt sér diska til að bæta upp ógeðið í sjálfri ferðinni, en nú hefur hún aðeins Magnús. Og engan séns á að kynnast tónlistarsmekk dóttur sinnar.


Muna - redda svona málum sólahring fyrir brottför!

|Dagga| 13:02

---

miðvikudagur, júní 14, 2006  

O fortuna


Pælið í því að Paul á afmæli á sunnudaginn. Það er stórafmæli. Hann verður 64 ára.


EN!


Linda er dauð, Heather nýbúin að dömpa manninum og barnabörnin Vera, Chuck og Dave eru ekki til. Engin þarfnast hans eða fæðir hann með frosnum grænmetisréttum.

Blimey.



Þau tóku sig temmilega vel út, Paul og einfætti stuðboltinn Heather Mills. Margir höfðu þó sínar efasemdir, sérstaklega í ljósi þess hversu skjótt þau tóku saman eftir lát Lindu



Paul+Linda = Sönn ást! 30 ára hjónaband og aðeins ein nótt í fjarvist hvors annars.


E.S. - Hvað er að baki hjá Paul? Tvær kellingar og singúl í dag - og í 64 ára afmælisgjöf fær hann að vita að sú síðari (sem dömpaði honum btw) er flauelishóra. Það kallar maður hressileika.

|Dagga| 13:37

---

föstudagur, júní 09, 2006  

HM 2006


Jæja, það er komið á hreint. Síðustu daga hefur eitt ollið mér töluverðu hugarangri. Sænskum kunningja finnst sú stemning ganska bra sem myndast reglulega hér á Íslandi á stórhátíðartímum eins og EM og nú HM, en það er þegar landar flykkjast í mismunandi þjóðflokka eftir því hverjum þeim þykir nú þjóðin álitlegust til að halda með. Ekkert er nú Íslandið til að halda með eins og öllum er kunnugt, og valið er því frjálst.

Flestir eiga þó land til að halda með. Ekki ég. Megasúrt. Danmörk er eina landið sem ég bind alvarleg tilfinningabönd við, enda gleymi ég aldrei sumarkvöldi í Kirsebærvangen 174 á því herrans ári 1992 þegar DK urðu Evrópumeistarar. Ef ég ætti að velja á milli Íslands og DK myndi hið síðarnefnda satt best að segja verða fyrir valinu, svo djúpt snortin var ég af einu fótboltaliði.

En engin er Danmörkin á HM. Maður heldur ekki með Svíþjóð, það er bara þannig. Frakkland hef ég af bestu getu reynt að bonda við en get ei, enda hef ég aldrei stigið á franska grundu. Reyndi við Ítalíu, en bonda ekki alveg nógu vel heldur. Holland - þó þeir séu appó - gengur ekki heldur ... Íran.. einum of evil... Þýskaland nei... mjög mjög erfitt.

En ég hef fundið liðið mitt. Sem er að mínu mati vænlegt til sigurs, jafnvel. Portúgal. Ástæðurnar eru einfaldar:

a) Hef komið þangað, tvisvar, m.a.s. (Brisa Sol ´´96 og ´97)
b) Kann þjóðsönginn (ASARMAS!)
c) Suðrænir og sætir menn
d) Veit hver Figo er, nokkuð góður maður sá.
e) Þeir urðu í 2. sæti á EM og þ.a.l. er þetta ekki lúseradeildin.

Síðan verður að segja að b)- liður sé áhrifavaldur að því að aukalið verður fyrir valinu ef í öll skjól skyldi fjúka. Úkraína. Með fegurri óðum sem ég veit.

Áfram Portúgal!!

|Dagga| 11:29

---

miðvikudagur, júní 07, 2006  

Svona viljum við hafa það, eða hvað, Alfreð??


Hefur einhver hérna SÉÐ einnar-og-hálfrar-mínútu sjónvarpsauglýsinguna frá Orkuveitu Reykjavíkur? Ég er að segja ykkur það - hver sekúnda af sýningartíma kostar hvert mannsbarn marga marga Ragnheiðarseðla.

Ég hef það eftir traustum heimildum að við gerð þessarar auglýsingar hafi verið maður í fullri vinnu við að bæta á nammmiskálar þær sem staðsettar voru á tökustað. Foj og poj.

|Dagga| 09:25

---

mánudagur, júní 05, 2006  

Dyntir atvinnulífsins

Mér finnst launaleynd vera með því kjánalegasta sem ég þarf að þola þessa dagana. Hvers vegna á að taka fyrir minn óskoraða rétt til að deila því með fólki að ég hafi svo og svo mikið í laun? Ég get ekki annað en virt rétt annarra til að halda þessum sömu hlutum leyndum fyrir mér og almenningi, en þegar allt kemur út á eitt er niðurstaðan þessi: Vinnuveitandi minn getur í ríkari mæli brotið á rétti mínum með því að hygla jafnháttsettu samstarfsfólki mínu, mér óafvitandi.

Svo er allt spurning um rétt minn versus rétt KB-banka. Gildir einu. Frumvarp um að afnema launaleynd strax, takk fyrir.


Er að taka til í linkalista. Ef einhver telur vera brotið á rétti sínum á la launaleynd eða eitthvað þvíumlíkt hafið samband. KB fær ekki link.

|Dagga| 22:44

---